Miejsce Pamięci Fort Breendonk

Na początku XX wieku zbudowano Fort Breendonk, aby chronić port i miasto Antwerpia. Podczas drugiej wojny światowej Fort stał się oficjalnie Auffanglager Breendonk, czyli obozem przejściowym i głównym ośrodkiem Sicherheitspolizei-Sicherheitsdienst (SIPO/SD), niemieckiej policji politycznej. W pierwszym roku okupacji niemieckiej Żydzi stanowili połowę ogólnej liczby więźniów w Forcie Breendonk.

Od 1942 r. Kazerne Dossin (Barak Dossin) w Mechelen był miejscem gromadzenia się Żydów przed wyjazdem do obozów zagłady. W Fort Breendonk przebywali wówczas głównie więźniowie polityczni i członkowie ruchu oporu. Więźniowie przebywali w twierdzy średnio trzy miesiące, po czym byli deportowani do obozu koncentracyjnego w Niemczech, Austrii lub Polsce.

Mimo, że Fort Breendonk był małym obozem, reżim ustanowiony tutaj przez nazistów niewiele różnił się od tego, jaki panował w obozach koncentracyjnych w Niemczech. W Breendonk niedożywienie i praca przymusowa wyniszczały ciała i umysły więźniów.

Również tutaj wszechobecne okrucieństwo fizyczne spowodowało śmierć wielu więźniów. 31 sierpnia 1944 r. Niemcy opuścili obóz i wysłali więźniów do obozu Vught w Holandii. Pięć dni później brytyjscy wyzwoliciele przejęli obóz i zaczęli w nim zamykać niemieckich jeńców wojennych oraz „ludzi niepatriotycznych”.

W 1947 r. parlament belgijski uchwalił utworzenie Pomnika w Breendonk. Obecnie co roku Krajowe Stowarzyszenie Ocalałych z Breendonk organizuje do tego miejsca ogólnokrajową pielgrzymkę. W 2003 roku przeprowadzono generalny remont powierzchni wystawienniczej. Misją muzeum jest przekazywanie nowemu pokoleniu przesłania o tolerancji, szacunku i wartościach ludzkich.