Maison d’Izieu

Maison d’Izieu, położony na południu regionu Bugey we Francji, to miejsce poświęcone pamięci żydowskich dzieci i ich wychowawców, którzy byli ofiarami Holokaustu. To miejsce, ze swoją wyjątkową panoramą, pełni funkcję miejsca pamięci i edukacji, pomagając zrozumieć zbrodnie przeciw ludzkości i przeciwdziałając wszelkim formom dyskryminacji.

Podczas drugiej wojny światowej Maison d’Izieu służył jako schronienie dla żydowskich dzieci. Wraz z wychowawcami były ukrywane przed reżimem nazistowskim w miejscu, które uważano za bezpieczne schronienie. Jednak 6 kwietnia 1944 r. Gestapo pod wodzą Klausa Barbiego dokonało nalotu na dom. Aresztowali 44 dzieci i 7 dorosłych, którzy następnie zostali deportowani do Auschwitz-Birkenau. Tylko jeden z dorosłych przeżył; wszystkie dzieci zostały zamordowane.

W 1988 roku, po procesie Klausa Barbiego, utworzono stowarzyszenie „Musée Mémorial d’Izieu”, którego zadaniem było utworzenie w tym miejscu muzeum. Dzięki wsparciu ze składek krajowych i międzynarodowych Stowarzyszenie nabyło to miejsce w lipcu 1990 r. i po sześciomiesięcznym remoncie rozpoczętym jesienią 1993 r., pomnik został otwarty 24 kwietnia 1994 r.

Maison d’Izieu stoi dziś jako symbol niewinności zniszczonej przez Holokaust. To miejsce pobudzania czujności, niesienia uniwersalnego przesłania i przeciwdziałania wszelkim formom nietolerancji i rasizmu. Pomnik ma na celu przybliżenie złożonej historii współczesnej: Holokaustu we Francji, narodzin międzynarodowego wymiaru sprawiedliwości i jego funkcjonowania do dnia dzisiejszego oraz budowania pamięci o zbrodniach przeciw ludzkości.

Jedną z kluczowych części zasobów Maison d’Izieu jest kolekcja 71 rysunków i listów, które stanowią przejmujące świadectwo życia i doświadczeń dzieci, które kiedyś szukały tam schronienia. Przedmioty te, przechowywane od 1993 r. w Bibliothèque Nationale de France, zostały uratowane przez Sabine Zlatin po napadzie gestapo. Obejmują one osobiste listy, rysunki dzieci i dokumenty administracyjne, które dają wgląd w codzienne życie i świat emocjonalny tych młodych ofiar.