Miejsce Pamięci Bergen-Belsen

Początkowo utworzony jako obóz jeniecki w 1940 roku, został następnie przekształcony w obóz koncentracyjny w 1943 roku. Kompleks obozowy obejmował różne sekcje, takie jak obóz jeniecki, “obóz mieszkalny” dla więźniów żydowskich i “obóz więźniów” dla osadzonych nie-Żydów.

Przez cały okres funkcjonowania Bergen-Belsen przetrzymywano w nim różnorodną grupę więźniów, w tym Żydów, więźniów politycznych, Romów, “aspołecznych”, przestępców, Świadków Jehowy i homoseksualistów. Wraz z postępem wojny obóz stawał się coraz bardziej przepełniony, a więźniowie ewakuowani z obozów położonych bliżej frontu wciąż przybywali do niego w dużych ilościach. W kwietniu 1945 roku populacja wzrosła do ponad 60 000, co doprowadziło do pogorszenia już katastrofalnych standardów życia.

Obóz słynął z fatalnych warunków, panowało poważne przeludnienie, niedożywienie i szerzyły się choroby. Brak sanitariatów i opieki medycznej doprowadził do wybuchu epidemii tyfusu, gruźlicy i czerwonki, powodując dziesiątki tysięcy zgonów. Wśród ich ofiar znalazły się Anne Frank i jej siostra Margot, które zginęły w obozie.

Łącznie 52 000 więźniów z całej Europy zostało zabitych w obozie lub zmarło po jego wyzwoleniu w wyniku pobytu w obozie.

15 kwietnia 1945 roku brytyjska 11 Dywizja Pancerna wyzwoliła Bergen-Belsen. Oswobodziciele znaleźli ponad 60 000 wycieńczonych i chorych więźniów oraz tysiące niepogrzebanych zwłok. Przerażające okoliczności wywarły ogromny wpływ na opinię publiczną i stały się symbolem nazistowskiej brutalności. Brytyjskie władze wojskowe straciły komendanta obozu Josefa Kramera i innych członków personelu po procesie w 1945 roku.

Po wojnie Bergen-Belsen służył jako największy obóz dla przesiedleńców ( Displaced Persons – DP) w Niemczech, mieszczący ponad 11 000 ocalałych Żydów. Obóz stał się centrum działalności politycznej i społecznej żydowskich dipisów, a ocaleni organizowali działania polityczne, kulturalne i religijne oraz walczyli o prawo do emigracji do Palestyny.

Dziś Miejsce Pamięci Bergen-Belsen służy jako muzeum i centrum edukacyjne. Zachowuje pamięć o tych, którzy cierpieli i zginęli w obozie oraz edukuje kolejne pokolenia na temat Holokaustu. Miejsce pamięci obejmuje wystawy, zachowany teren obozu i zasoby edukacyjne, oferując odwiedzającym poznanie historii obozu i jego roli w Holokauście.